Mail mij voor jouw verhaal: info@3xbtaalverhaal.nl

Zeg je yoga-abonnement op
Stop met mindfulness

Het verhaal dat per week tot de verbeelding van zo’n 1,7 miljoen mensen spreekt

Kijk naar 'we zijn er bijna'

Er is weer eens zo'n programma dat niemand heeft gezien (geen tijd voor), maar wel ruim 1,7 miljoen kijkers trekt en ook dit jaar weer een ongekend succes is. En geloof het of niet. Met de meeste fans tussen de 35 en 45 jaar. 
Waar zit 'm dat in?

"Naar bejaarden kijken die uit kamperen gaan met een groepsreis? Kunnen zeker zelf de weg niet meer vinden."
"Hallo, jongelui. Dat wordt nog wat als we door moeten werken tot bijna zeventig. Dan mogen we blij zijn als wij nog weten waar we werken."

Waarom geven we dinsdagochtend bij het koffieapparaat niet gewoon toe dat we nauwelijks kunnen wachten tot de volgende aflevering?

Omdat we dat eigenlijk zelf ook best willen. Dat oer-Hollandse kneuterige. Want daar zijn wij tenslotte gezellige Hollanders voor. Als ik heel eerlijk ben wil ik soms ook zo zijn.
Pure ontspanning. Wel graag met hightech hulpmiddelen. Waarom niet?
De kunst van het jezelf makkelijk maken in plaats van alles moeten en achterna rennen.


Onder begeleiding van een hilarisch maar briljant deuntje in badjas op knalgele crocs kuierend op weg naar de dagelijkse wasbeurt. Hilarisch of niet. Vind maar eens iemand die bij de koffie toegeeft daar jaloers op te zijn.
Geen haast, geen stress. Ongecompliceerd genieten van de (af)was doen, de caravan lekker weer schoon en de auto poetsen.
Hoe levensecht willen we het hebben?
Niet minder levensecht is de mentale toestand van de Mol senior, die zijn crocs op de bank aan gort heeft gebeten. Lijdzaam heeft moeten toezien dat dit programma ‘op z’n sloffen’ week in week uit, midden in de zomervakantie, kijkcijfers wist te trekken waar je, alleen maar van kan dromen.
Dat is pas zenderprogrammering!

Wat scoort is een echt verhaal
Niets ingewikkeld en nergens achter verschuilen, maar onverbloemd vertellen zoals het is. Dat is de kracht van een authentiek verhaal.
Zeker, ook deze kampeerders hebben hun levenslessen gehad. Voor sommigen is dat, zo te zien en te horen, ook in mindere tijden best royaal geweest. Des te mooier om mensen zo te zien genieten. Met elkaar.

Wat heb je daar echt voor nodig?

Is het tevreden zijn met wat je hebt en je zegeningen tellen? Is het een gevoel van saamhorigheid? Heerlijk ontspannen puzzelen. Stukjes worst en kaas snijden voor de wekelijkse borrel en daarna gezellig samen in je vederlichte klapfauteuil genieten van de ondergaande zon. 

Ik ben bang dat volgende generaties een stuk minder van het ‘samen genieten’ zijn. We moeten immers zo veel, dat we voor ongecompliceerd genieten geen tijd meer kunnen of willen vinden. Dat schuiven we door naar later, als we ‘oud’ zijn. 
Niet doen. Doe het nu! 
Als het even kan vandaag nog.


Share by: